Татар телендәге гарәп-фарсы алынмалары
Татар телендәге
гарәп-фарсы алынмалары


Сайт

М.И.Мәхмүтов, К.З.Хәмзин, Г.Ш.Сәйфуллин тарафыннан төзелгән, 1993 елда Казанда, "ИМАН" нәшриятендә чыккан ГАРӘПЧӘ-ТАТАРЧА-РУСЧА АЛЫНМАЛАР СҮЗЛЕГЕ нигезендә эшләнде. Кызганычка каршы, сүзләрнең гарәп графикасында язылышын башкара алмадым. Сүзлектә хата тапсагыз, бирегә төртеп миңа языгыз.
А Б Вa Ви Во Вә Вө Г Д З И Й К Л М Н О П Р С Т Ф Х Ч Ш Я Ә Ө Җ Һ

Вөзуэ м I. Таһарәт алу, билгеле йола буенча юыну. Ике төрле таһарәт булуы голямә каршында мөмкин: вөзуэ һәм тәяммем. (Г.Газиз)

м I. Омовение, ритуал омовения.


Вөзух ис. 1) Ачыклык, билгеле булу, ачык булу. 2) Кзгә күренеп тора торганбулучылык.

сущ. 1) Ясность, очевидность. 2) Отчетливость.


Вөзәраэ ис. Вәзир-нең к.

сущ. мн. от везир.


Вөкуг м I. 1) Төшү. 2) Төгәлләү. 3) Вакыйга. 4) Булган эш, очрак.

м. I 1) Падение. 2) Совершение, завершение. 3) Событие. 4) Случай.


Вөкугат ис. Вөкуг-ның к.

мн. от вөкуг.


Вөкуд м. I 1) Яну, ялкынлану. 2) Ягулык (күмер, агач һ.б.)

м. I 1) Горение. 2) Топливо (дрова, уголь и т.п.)


Вөкуф м. I 1) Тору, урыннан тору. 2) Туктау. 3) Тукталыш; тик тору. 4) Басып тору.

м. I 1) Вставание. 2) Остановка. 3) Стоянка. 4) Стояние.


Вөкәля ис. Вәкил-нең к.

сущ. мн. от вәкил.


Вөруд м. I 1) Килү, ирешү, килеп җитү. 2) Терлекләргә су эчерә торган урын.

м. I 1) Прибытие, приход. 2) Водопой.


Вөсгать ис. 1) Киңлек, җәенкелек. 2) Байлык, иркенлек, муллык, җитешлек.

сущ. 1) Обширность, простор; широта, объем. 2) Обилие, достаток.


Вөсгы ис. Куәт, сәләтлелек, көч җитү. Такатем вөсгынча коллык итмәдемкөсла булып. (И.Сал.)

сущ. Сила, способность.


Вөсук м. I Бик нык ышану.

м. I Доверие, увенность.


Вөсул м. I. кара: Восул. Хакыйкатькә вөсул өчен, үзенә яхшы юл ача. (М.Гаф.)

м. I. см. Восул.


Вөхуш ис. Вәхнш-нең к.

сущ. мн. от вәхеш.


Вөҗдан* ис. кара: Виҗдан.

сущ. см. Виҗдан.


Вөҗдани с. кара: Виҗдани.

прил. см. Виҗдани.


Вөҗданән р. кара: Виҗданән.

сн. см. Виҗданән.


Вөҗүб м. I Зарурлык (эшләргә тиешле булучылык, ансыз котулу мөмкин булмаган эш, эшләми калу ярамый торган эш).

м. I Необходимость; обязательность (в выполнении чего-либо).


Вөҗүд м. I 1) Барлык, бар булу, бар булып тору. 2) Хәзер булу. 3) Гәүдә. Ул каты йоклый, вөҗүден кара туфрак каплаган. (Г.Тук.)

м. I 1) Бытие, существование. 2) Наличие, присутствие. 3) Человеческое тело.


Вөҗүһ ис. Вәҗһе-нең к.

сущ. мн. от вәҗһе.


Вөһүм ис. вәһем-нең к.

сущ. мн. от вәһем.

 


Өскә
А Б Вa Ви Во Вә =>Вө<= Г Д З И Й К Л М Н О П Р С Т Ф Х Ч Ш Я Ә Ө Җ Һ