Тәбабәт кара: тыйбабәт.

см. Тыйбабәт.

Тәбаен м. VI. 1) Аерым булу, ара ераклыгы. 2) Капма-каршылык.

м. VI. 1) Различие, контраст. 2) Противоречие.

Тәбагать ис. Басу (китап басу эше). Язу, хәреф һәм тәбагатъ һөнәренең дөньяга чыгуы гыйлем-кәшфият вә һөнәрнең җәелүенә сәбәп булды. (Ш. ж.)

сущ. Печатание, кинигопечатание, типографское дело.

Тәбагыд м. VI. Ераклашу. Әй ана, бездән тәбагыд кыл — ерак, утыр димәктер. (К. Нас.)

м. VI. Удаление, отдаление (друг от друга).

Тәбаигъ Табигать-нең к. Адәмдә гадәт бишенче табигатьдер, табаигъ инсаннан аерылмаган шикелле, гадәт һәм аерылмас. (К. Нас.)

мн. от табигать.

Тәбар ф. ис. 1) Чыгыш. 2) Раса. 3) Нәсел. Күреп хиш вә тәбарым, дусты-ярым. (Ут. Им.)

п. сущ. 1) Происхождение. 2) Раса. 3) Династия.

Тәбашир I ис. Сөенеч (шатлык) хәбәрләре.

сущ. Благоприятные, радостные вести.

Тәбашир II ф. ис. Акбур, бур.

п. сущ. Мел.

Тәбаһ ф. с. 1) Бозык, бозылган. 2) Юкка чыккан.

п. прил. 1) Испорченный, гнилой, негодный. 2) Уничтоженный, погибший.

Тәббах ис. Пешекче, пешерүче, повар. Аштан кыл чыкты, ник карамадың, дип тәббахны орышты һәм җәза бирде. (К. Нас.)

сущ. Повар.

Тәбган р. Ияреп, иярүче булып.

н. Следуя за кем-либо.

Тәбгыйд м. II. Ерагайту, ераклаштыру.

м. II. Удаление, отдаление.

Тәбгы табигыйн ст. дини Иярченнәргә иярченнәр. Сәхабәләр сөхбәтендә булганнар табигыйн аталдылар, аннан соңгылар тәбгы табигыйн тәсмия кылындылар. (К. Нас.)

сс. рел. Современники сподвижников Мухаммеда.

Тәбгыять ис. Иярүчелек, буйсынучылык. Яздыгы мәкаләсендә гакылдан зиядә хискә тәбгыять итмеш. (Ш. ж.)

сущ. 1) Подчинённость, вассальность. 2) Подданство.

Тәбдигъ м. II. 1) Яна нәрсә уйлап чыгару. 2) Иҗат итү.

м. II. 1) Создание, творение, изобретение. 2) Творчество.

Тәбдил м. II. Үзгәртү, алмаштыру, икенче хәлгә кертү. Аның сурәте мәгыйшәте бераз тәбдил улды. (М. Ак.)

м. II. Замена, изменение, превращение.

Тәбйиз м. II. 1) Ак төскә буяу. 2) Акка күчереп язу.

м. II. 1) Беленне, отбелка; побелка. 2) Переписка набело.

Тәбкир м. II. Иртәләтү, иртәдән үк керешү. Берәр җиргә гаскәр җибәрсә, көннең әүвәлендә, ягъни иртә белән җибәрә иде; әмере мегаштә да тәбкир мөстәхәбдер. (К. Нас.)

м. II. Делать (что-либо) сутра, рано, раньше.

Тәблигъ м. II. 1) Ирештерү, җитештерү. 2) Хәбәр итү.

м. II. 1) Доведение, до-ставление. 2) Сообщение, уведомление.

Тәблигат Тәблигъ-ның к.

мн. от тәблигь.

Тәбрид м. II. Суыту, салкынайту.

м. II. Охлаждение; рефрежирование.

Тәбрик* м. II. Котлау, тәбрикләү. Сези ул, шөбһәсез, тәбрик идәрди. (Г. Тук.)

м. II. Поздравление.

Тәбриэ кара: тәбрия.

см. Тәбрия.

Тәбрия (тәбри) м. II. 1) Аклану. 2) Котылу, ераклашу. Җәмигъ халык наданлыктан тәбри кыйлыр вә качар. (К. Нас.)

м. II. 1) Оправдывание. 2) Избавление, освобождение, удаление.

Тәбсыйрә ис. (Кешедә әйберләрнең үзлекләрен) күрә алу, аңлау сәләте.

сущ. Познавательная способность.

Тәбхир м. II. Буга (парга) әйләндерү.

м. II. Превращение в пар.

Тәбшир м. II. Шатландыру, сөендерү, куандыру, сөенеч бирү. „Шура" идарәсе бу хакта булган дәгъваларның дәлилләрен "Шура" кабина (тышына) дәреҗ итәчәге белән тәбшир итәдер. (Ш. ж.)

м. II. Добрая, радостная весть.

Тәбширән р. Сөенеч белән, сөендереп. Садыйк вз тогъры адәмнәрне мәгъфарәт әҗергә наил булачакларын тәбширән бәян боермыштыр. (К. Нас.)

н. Радуя.

Тәбәга ис. Берәр дәүләтнең гражданнары, берәр дәүләт кул астындагы халык.

сущ. Подданные.

Тәбәддел м. V. Алышыну, алмашыну, үзгәрү, икенче хәлгә керү. Мәйданга бу ел чыгар зур тәбәддел (М. Гаф.)

м. V. 1) Смена, перемена. 2) Изменение.

Тәбәйен м. V. Ачылу, аңлашылу, ачык булу.

м. V. Выявление, выяснение.

Тәбйин м. II. Ачык итү, ачыклау.

м. II. Разъяснение, пояснение.

Тәбәллер м. V. Бәллүрләшү, кристаллашу.

м. V. Кристаллизация.

Тәбәнни м. V. Балалыкка алу, бала итеп тоту.

м. V. Усыновление.

Тәбәр ф. ис. Балта.

п. сущ. Топор.

Тәбәрреган р. Үз теләге белән биреп, бүләк итеп.

н. Жертвуя, даря.

Тәбәррегъ м. V. Бүләк итү, юмартлык.

м. V. Пожертвование, подношение, дар.

Тәбәрред м. V. Салкынаю, суыну.

м. V. Охлажденйе, остужение.

Тәбәррек м. V. 1) Бәрәкәтле. 2) Мөбарәк дип белү, һәркем өчен хөрмәтле, газиз саналу. Һәм тзбәррекләп боларны заты пакь, алды бер кодрәт кулы берлә сыйпап. (Ш. Баб.)

м. V. 1) Экономный. 2) Благословенный.

Тәбәррекән р. Мөбарәк дип белеп, мөбарәк дип.

н. Считая что-либо благословенным.

Тәбәсбыс м. I. 1) Түбәнләнеп ялвару. Нифак вә тәбәсбыс итмәгә һичбер мәҗбүриятем юктыр. (Ш. ж.) 2) Күзәтү.

м. I. 1) Упрашивание. 2) Наблюдение, слежка.

Тәбәссем м. V. Елмаю, көлемсерәү. Бер тәбәссем берлә дә тормыш юлым яктырткучы. (Г. Тук.)

м. V. Улыбка.

Тәбәссыр м. V. Ачык күзле булу, алдан күреп эш итү, дикъкатьләп карау. Тәбәссыр, ягъни гафил булмамак вә һәр эшне алдан күреп эш кылмактыр. (К. Нас.)

м. V. Внимательность, рассудительность, осмотрительность.

Тәбәххер I м. V. Берәр фән буенча диңгез кебек киң һәм тирән белемле булу.

м. V. Углубление (во что-либо), подробное изучение (чего-либо).

Тәбәххер II м. V. Парга әйләнеп китү, парга әйләнү. Кояш үсемлек яфракларының өске катын кыздыргач, эчендәге сулар тәбәххер итә башлый. (Г. Рәф.)

м. V. Испарение, обращение в пар.

Тәбәүвел м. V. Кече тәрәт.

м. V. Мочеиспускание.